Muzea Wielkopolski

Imbryk owalny o gładkim, wybrzuszonym pośrodku brzuścu i nieznacznie przewężonej niskiej szyi zakończonej załamaniem, nad którym znajduje się rodzaj kołnierza o profilu zbliżonym do ćwierćwałka, zwieńczonego niskim uskokiem. Zdejmowana lekko wysklepiona nakrywa zakończona jest owoidalną gałką wspartą na profilowanej stopce. Wydatne, wyższe od imbryka ucho z pomalowanego na czarno drewna imitującego heban, osadzone w srebrnych tulejach o wywiniętych krawędziach. Po przeciwległej stronie brzuśca łagodnie esowato wygięty, zwężający się ku górze dziobek. Oddzielony jest on od brzuśca sitkiem zatrzymującym fusy podczas nalewania naparu.